een dorp met een rijk bijbels verleden
De geschiedenis van Jifna – 8 km ten noorden van Ramallah, in de West-Jordaanoever – reikt meer dan duizend jaar voor Christus terug. Het Oude Testament maakt er melding van onder de naam van «Ofni» (Josue 18:24), wat vervolgens werd omgedoopt tot Jifna, wat «wijngaarden» betekent. Volgens de lokale overlevering zou de H. Familie op weg naar Jeruzalem halte hebben gehouden nabij de bron van het dorp om te rusten onder een vijgenboom, waarvan de takken nog altijd vruchten dragen tot op vandaag!
De christenen zijn hier de meerderheid gebleven gedurende meer dan 1500 jaar! Ook vandaag telt het dorp 3000 inwoners, waarvan er nog 900 christen zijn, orthodoxen en katholieken. De kerk heeft de H. Jozef als patroon en werd in 1856 gebouwd. De orthodoxe St.-Joriskerk dateert van 1859.
De regio kende evenwel een sterke exodus bij de christenen tijdens de tweede intifada, tussen 2000 en 2005. Het leven voor de Palestijnen is moeilijk, zelfs voor de christenen. Er is een hoge werkloosheid en de grote Israëlische buur vindt allerlei pesterijen uit, die het leven moeilijk maken zoals bijvoorbeeld familiebezoek aan de andere kant van de binnengrens.
De parochie doet er nochtans alles aan om zoveel mogelijk activiteiten te behouden. «Wij organiseren consultaties, er is een groep van het Marialegioen voor vrouwen en jongeren, er zijn bijeenkomsten voor jonge gezinnen, jeugdorganisaties vanaf het zesde jaar tot en met het middelbaar. Die jongeren zijn dan natuurlijk katholiek maar de orthodoxen nemen ook deel aan onze bijeenkomsten want de orthodoxe Kerk heeft geen eigen jeugdwerking. Deze activiteiten vinden plaats in een onderdeel van de Pastorij, dat wel een grondige restauratie moest ondergaan». Vertelt Abuna johny Bahbah, de Latijnse pastoor sinds 2018.
Een andere bron van fierheid is de dorpsschool met een kindertuin en lagere school. Zij werd in 1856 opgericht en hangt af van het Latijnse Patriarchaat en dus van het bisdom. De school telt 200 leerlingen, van wie een kleine helft christenen. Haar spreuk luidt: «Opdat zij U zouden kennen» (Ut cognoscant Te); daarom staan ze open voor iedereen met eerbiediging van zijn of haar godsdienst. De school is gemengd. Ze zorgt voor een stevige vorming ook op moreel en sociaal vlak. Haar doel is de jongeren ook iets bij te brengen van de liefde voor God en hun land, om hen kansen te geven om van het leven iets te maken. Er is zoveel werkloosheid in de streek. Een goede opleiding biedt meer uitzicht op voortgezet onderwijs en vervolgens op werkgelegenheid. Misschien is dat wel een middel tegen de exodus die de christelijke gemeenschap teistert…
Een partnerschap met de parochie Notre-Dame d’Espérance van Louvain-la-Neuve
Als nieuwe stad met een rijke diversiteit betracht Louvain-la-Neuve een soort actueel Galilea van de Volkeren te zijn. Ze onderhoudt banden met alle streken van de wereld als gevolg van de uitstraling van de universiteit. Sinds vijftig jaar hebben de parochies van de stad een groot dynamisme aan de dag gelegd om mensen van elders te ontvangen of voor kortere of langere tijd te huisvesten.
Een aaneenschakeling van contacten leidde in 2018 tot het bezoek aan de parochie N-D d’Espérance, van Ibrahim Shomali, kanselier van het Latijnse patriarchaat van Jeruzalem. Hij trad als verbindingsman op voor Johny Bahbah. Eens de vriendschappelijke banden en de broederlijkheid er waren, wenste de parochie N-D d’Espérance die ook concreet te maken met een daadwerkelijke steunactie. Het geld dat zij ophaalden diende voor diverse projecten, meer bepaald voor de christenen van Jifna. Deze mooie samenwerking gaat verder om de banden en de eenheid en de solidariteit tussen alle christenen te versterken.
Abuna Johny voegt eraan toe: «Vergeet a.u.b. niet, beste vrienden, voor ons te bidden. Te weten dat we er niet alleen voor staan, geeft ons moed. En wanneer u maar kunt, kom ons dan bezoeken: zo steunt u het economisch leven in de streek en getuigt u daadwerkelijk van de christelijke solidariteit in de wereld!»
We moeten hierbij opmerken dat de financiële situatie van het Latijnse Patriarchaat, die al precair was, een harde klap heeft gekregen als gevolg van de opeenvolgende covid-maatregelen. Tegelijk daalden de inkomsten echter op onrustwekkende wijze. Vanuit het stilgevallen toerisme tijdens de covid-jaren en nu wegens de oorlog zijn er haast geen inkomsten meer en zo is de financiële balans helemaal uit evenwicht. Daarom is de solidariteit van de christenen in de wereld met hun broeders en zusters in het H. Lande absoluut nodig om de basisactiviteiten te kunnen verderzetten